بررسی روش های درمان تنگی کانال نخاعی کمر
درمان تنگی نخاع به محل تنگی و شدت علائم و نشانه‌های فرد بستگی دارد. با پزشک خود در مورد درمانی که برای شرایط مناسب است صحبت کنید. اگر علائم فرد خفیف است یا هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنید، پزشک ممکن است با پیگیری منظم وضعیت را کنترل کند. او ممکن است نکاتی در مورد مراقبت از خودتان ارائه دهد که می‌توانید در خانه انجام دهید. اگر این روش‌ها کمکی نکردند، پزشک ممکن است داروها یا فیزیوتراپی را توصیه کند. اگر سایر درمان‌ها کمکی نکرده باشند، آخرین گزینه جراحی است. در این مطلب از سایت دکتر امیر قنبریان متخصص درمان دیسک کمر اصفهان روش های درمان تنگی کانال نخاعی کمر را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
دارو درمانی تنگی کانال نخاعی کمر
پزشک شما ممکن است موارد زیر را تجویز کند: مسکن‌ها. داروهای ضددرد مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن ممکن است به طور موقت استفاده شوند تا درد ناشی از تنگی نخاع کاهش یابد. این داروها معمولاً فقط برای مدت کوتاه توصیه می‌شوند، زیرا شواهد کمی در مورد تاثیر استفاده طولانی مدت از آنها وجود دارد.
انجام فیزیوتراپی
افرادی که دچار تنگی کانال نخاع هستند، برای کاهش درد، معمولاً کم تحرک می‌شوند. اما این‌کار می‌تواند منجر به ضعف عضلانی شود، که می‌تواند منجر به درد بیشتر شود. یک فیزیوتراپیست می‌تواند تمریناتی را به فرد آموزش دهد که به فرد کمک کنند:
- قدرت و مقاومت خود را تقویت کنید.
- انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات خود را حفظ کنید.
- تعادل خود را بهبود ببخشید.
تزریق استروئید
ریشههای عصبی شما ممکن است در نقاطی که دچار تنگی شده است، تحریک شده و متورم شوند. در حالی که تزریق داروی استروئیدی (کورتیکواستروئید) به فضای اطراف این نواحی باعث رفع تنگی نمی‌شود، اما می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین برخی از درد کمک کند. تزریق استروئید برای همه مفید نیست. و تزریق مکرر استروئید می‌تواند استخوان‌های اطراف و بافت همبند را ضعیف کند ، بنابراین فرد فقط می‌توانید سالانه چند بار این تزریق‌ها را انجام دهید.
تزریق مفصل فاست
مفاصل فاست به مفاصلی گفته می‌شود که مهره‌های ستون فقرات را به هم وصل می‌کند. این مفاصل باعث انعطاف‌پذیری ستون فقرات شده و امکان تحرک نخاع را فراهم می‌آورد. در صورتی که یکی از این مفاصل بنا به دلایلی همچون استئوآرتریت تحریک یا ملتهب شود بافت استخوان دچار تورم می‌شود و به ریشههای عصبی مجاور فشار وارد خواهد کرد. این تزریق شامل تزریق یک ماده بی‌حسی موضعی و کورتیکواستروئیدها است که پزشک آن را مستقیماً به مفصل فاست آسیب دیده تزریق می‌کند.
این ماده بی‌حس کننده موجب تسکین موقتی درد مفصل شده و کورتیکواستروئیدها نیز التهاب مفصل را کاهش خواهد داد و با کوچک کردن آن از فشار روی ریشههای عصبی آسیب دیده را نیز کاهش می‌دهد. در این تزریق از اشعه X ویژه به نام فلوروسکوپ استفاده می‌شود که تصاویر لحظه‌ای از ستون فقرات و مفاصل بیمار را به پزشک خواهد داد تا از تزریق دقیق دارو به مفصل فاست اطمینان حاصل شود. مدت زمان انجام این روش بین ۱۵ الی ۳۰ دقیقه می‌باشد و بعد از آن بیمار می‌تواند در همان روز از بیمارستان مرخص شود. عموما در افراد عارضه جانبی ای مشاهده نمی‌شود و فرد می‌تواند روز بعد از آن فعالیت‌های عادی را از سر بگیرد.
استفاده از رادیو فرکوئنسی ابلیشن
روشی که در آن از امواج الکترومغناطیسی با سطح انرژی بالا برای تخریب بی‌خطر عصب‌های حامل پالس‌های درد استفاده می‌شود. این روش برای افرادی که قبلاً تزریق مفصل فاست انجام داده‌اند و درد آنها تا حد زیادی تسکین پیدا کرده مناسب است. رادیوفرکوئنسی ابلیشن علائم مشابه تزریق مفصل فاست را هدف قرار می‌دهد با این تفاوت که تسکین درد در این روش تا مدت طولانی‌تری ادامه پیدا خواهد کرد. روش انجام کار به این شکل است که پزشک ماده‌ای بی‌حسی موضعی را بر روی قسمت پشت بیمار قرار می‌دهد و سپس سوزنی را برای راهنمایی یک پروب کوچک به عصب آسیب دیده وارد خواهد کرد.
در این روش از یک نوع خاصی از اشعه ایکس که تصاویر ویدئویی لحظه‌ای از ستون فقرات را در اختیار پزشک قرار می‌دهد نیز برای اطمینان از قرارگیری پروب در محل درست استفاده می‌شود. بعد از وارد کردن پروب این بار تعدادی الکترود بر روی بدن بیمار قرار گرفته و از این طریق امکان درمان یک ناحیه بزرگتر از بدن فراهم خواهد شد. بعد از قرار گرفتن پروب و الکترودها در جای خود، اندکی گرما از طریق امواج الکترومغناطیسی از طریق پروب به اعصاب انتقال پیدا خواهد کرد. گرما موجب ایجاد ضایعه در عصب فرد شده و با تخریب بافت، درد نیز از بین خواهد رفت. اگر درد عصبی ناشی از تنگی کانال نخاعی باشد استفاده از رادیو فرکوئنسی می‌تواند تا ۱۲ ماه مؤثر باشد و درد را برطرف کند.
تزریق نقطه به نقطه ماشه‌ای یا تریگر پوینت
اگر گردن درد یا کمردرد ناشی از فشار عضلانی باشد و ربطی به فشردگی ریشه عصبی نداشته باشد ممکن است که پزشک تزریق به نقطه ماشه‌ای را تجویز کند. این شرایط در افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی در نتیجه تداوم قرار گرفتن بدن در وضعیت‌های نادرست یا سایر موقعیت های غیرطبیعی بدن اتفاق خواهد افتاد. ترکیبی از داروهای بی‌حسی که به طور مستقیم به عضله تزریق می‌شود می‌تواند به تسکین درد عضلات کمک کند. تزریق دارو به نقطه ماشه ای حدودا ۳۰ دقیقه به طول خواهد انجامید و فرد می‌تواند در همان روز به خانه برگردد. از عوارض جانبی احتمالی این روش شامل درد جزئی در محل تزریق است اما بیشتر افراد بلافاصله پس از تزریق احساس تسکین درد در ناحیه عضله خواهند کرد.
درمان تنگی کانال نخاعی از طریق عمل جراحی
اگر روش‌های درمانی دیگر در درمان تنگی کانال نخاعی اثربخش نبود به ناچار از عمل جراحی استفاده می‌شود. بیشتر افرادی که مبتلا به تنگی کانال نخاعی گردن و کمر هستند نیاز به جراحی ندارند و می‌توانند توسط روش‌های غیرتهاجمی درمان می‌شوند. روش‌های جراحی مختلفی برای درمان تنگی کانال نخاعی وجود دارد. یکی از روش‌ها لامینکتومی کاهش فشار می‌باشد که در آن استخوانی که بر روی کانال نخاعی فشار وارد می‌کند، خارج شده. همچنین از جراحی فیوژن ستون فقرات نیز به همراه این جراحی استفاده می‌شود.