بررسی نکات مراقبتی بعد از جراحی پارگی تاندون زانو
بیشتر اوقات پس از جراحی ترمیم تاندون، حمایت زانو توسط یک زانوبند ایموبلایزر و ندرتاً توسط گچ بلند اندام تحتانی صورت می گیرد. شما می توانید با استفاده از بریس و عصای زیر بغل (یا واکر) و با صاف نگه داشتن پای خود بر روی آن وزن بگذارید. در ادامه این مطلب سایت دکتر امیر قنبریان متخصص درمان دیسک کمر اصفهان نکات مراقبتی بعد از جراحی پارگی تاندون زانو را مورد بررسی قرار می دهیم.
رعایت وزن گذاشتن بر روی اندام
برای شروع، اغلب وزن گذاشتن بر روی اندام در حد تماس انگشتان با زمین کفایت می کند. پس از ۲ تا ۴ هفته، پای جراحی شده می تواند تا نزدیک به ۵۰ درصد از وزن بدن شما را تحمل کند. با گذشت ۴ الی ۶ هفته، اندام جراحی شده بایستی بتواند کاملاً وزن بدن را تحمل کند. در برخی موارد، توانایی تحمل وزن در حالت اکستنشن زودتر از ۴ تا ۶ هفته نیز به دست می آید. با این حال این امر بستگی به نوع پارگی، تکنیک ترمیم و توصیه جراح خواهد داشت.
پرهیز از اعمال تحرک زودهنگام
گفته می شود که تحرک زودهنگام پس از جراحی، حمایت زانو به کمک ابزارهای کمکی و پرهیز از اعمال تنش بیش از حد به مفصل موجب تسریع فرآیند بهبودی در پارگی تاندون پاتلا می گردد. حتی در صورت رعایت این موارد نیز، دست کم به مدت ۳ ماه جهت بازگشت به فعالیت های روزمره و ۴ تا ۶ ماه برای ادامه ورزش به زمان نیاز خواهید داشت. اغلب اوقات ظرف مدت ۶ ماه در تاندون پاره شده بهبودی کامل حاصل می گردد. به گزارش بسیاری از بیماران دستیابی به تمامی اهداف درمانی به حدود ۱۲ ماه زمان نیاز خواهد داشت.
توانبخشی با فیزیوتراپیست
پس از جراحی، جراح زانو با مشورت با فیزیوتراپیست بهترین متد را برای توانبخشی پیشنهاد نموده و بر مبنای نوع پارگی، ترمیم جراحی و وضعیت سلامتی و نیازهای بیمار، تمرین های بخصوصی را برای مدت زمان معین تجویز خواهد کرد.
اکثر افراد پس از بهبود پارگی تاندون زانو می توانند به فعالیت های پیشین خود بازگردند. بسیاری از بیماران حتی بعد از درمان نیز در زانوی آسیب دیده خود احساس سفتی می کنند؛ با این حال محدوده نهایی حرکت زانو در اغلب موارد مشابه با زانوی سالم خواهد بود.
ارزیابی کامل زانو پیش از ورزش حرفه ای
برای آن هایی که به طور حرفه ای ورزش می کنند، ارزیابی کامل زانوی جراحی شده پیش از بازگشت به فعالیت های عادی توصیه می گردد. جراح در طی این ارزیابی قدرت اندام های تحتانی را به کمک تست های عملکردی زانو (مانند پریدن بر روی یک پا) با یکدیگر مقایسه می نماید. هدف از درمان پارگی تاندون زانو این است که قدرت زانوی آسیب دیده به حداقل ۸۵ تا ۹۰ درصد قدرت اندام سالم برسد. علاوه بر قدرت اندام تحتانی، تحمل وزن، تعادل و بروز یا عدم بروز تورم نیز در آن بررسی می گردد.