راه ها و روش های درمان درد باسن و لگن
برای درمان درد باسن و لگن، گزینه های درمانی بسیار زیادی وجود دارند. در این نوشته از سایت دکتر امیر قنبریان متخصص درمان دیسک کمر اصفهان قصد داریم چند مورد از این گزینه ها را خدمت شما معرفی کنیم. میزان موفقیت هر یک از این روش ها نه تنها به استخوان لگن فرد، بلکه به علت به وجود آورنده ی درد نیز وابسته است. برای مثال درمان درد ناشی از آرتروز،معمولا شامل ترکیبی از چند روش درمانی می باشد. به منظور طراحی بهترین برنامه ی درمانی، با پزشک خود مشورت کنید. درمان درد لگن می تواند شامل روشهای دارویی،فیزیوتراپی،ورزش درمانی ، طب سوزنی ،ماساژ،تزریق درون مفصل با کمک استروییدها،اوزون،هیالورونیک اسید یا در اصطلاح ژل،سلولهای بنیادی و جراحی باشد.
تزریق استروئید، ازون ،سلولهای بنیادی،پی آرپی
در برخی مواقع، از تزریق کورتیکواستروئید به منظور کاهش التهاب و در نتیجه درد در ناحیه ی مورد نظر استفاده می شود. پزشک معمولا کورتیکواستروئید را مستقیما به درون مفصل ران تزریق می کند؛ این عمل تا حدی خطرات کمتری نسبت به عوارض جانبی کورتیکواستروئید های خوراکی دارد. تزریق کورتیکواستروئید را می توان چندین مرتبه تکرار کرد.
این تزریقات به کمک فلوروسکوپی ویدیویی (یک نوع عکس برداری با اشعه ی ایکس) انجام می شوند تا از تزریق در محل صحیح اطمینان حاصل شود. تزریقات با راهنمایی فراصوت نیز امروزه در حال رواج یافتن می باشند. تزریق ازون،پی آرپی و سلولهای بنیادی نیز در دردهای لگن استفاده شده است. و اثرات مفیدی از آنها گزارش شده است.
استفاده از دارو
بسیاری از دارو ها به منظور درمان آرتروز و کنترل درد ناشی از آن ساخته شده اند. رایج ترین این دارو ها عبارت انداز مسکن های بدون آسپرین، دارو های ضد التهاب، کورتیکواستروئید ها، دارو های تعدیل کننده (تغییر دهنده ی روند بیماری) و دارو های خواب.
استفاده از وسایل کمکی،عصا،کفی طبی،ارتزها
می توانید با استفاده از عصا یا دیگر وسایل کمکی برای راه رفتن، فشار وارد بر لگن خود را کاهش دهید توصیه می شود عصا در سمت مقابل مفصل درگیر استفاده شود.
همچنین استفاده ازکفی های طبی که برای حمایت، تنظیم و بهبود عملکرد پا طراحیشده اند،می تواند فشار وارد بر لگن را کاهش دهد. درگیری لگن بدلیل ایجاد عدم تعادل در پخش فشارهای وارده به پای راست و چپ موجب تخریب بیشتر مفصل می گردد لذا طراحی یک کفی مناسبو استفاده از کفش استاندارد می تواند با متعادل کردن فشار پای راستو چپ از تخریب بیشترمفصل لگن جلوگیری نماید.
انجام فیزیوتراپی و ورزش درمانی
مراجعه به فیزیوتراپیست می تواند در همه ی موارد مفید باشد از تقویت عضلات و افزایش دامنه ی حرکتی، تا حفظ تون عضلانی.برخی از افراد مبتلا به درد استخوان لگن، علاوه بر مراجعه به فیزیوتراپیست دارو نیز مصرف می کنند در حالی که هدف برخی دیگر از مراجعه به فیزیوتراپیست، توقف مصرف دارو می باشد.یک فیزیوتراپیست با بررسی حالت کلی بدن، انعطاف پذیری، تحرک مفاصل (راحت کردن کردن آن ها)، قدرت، نحوه ی قدم برداشتنو طول پا ها کار خود را شروع می کند.
اگر یک یا چند مورد از موارد مذکور ضعیف باشند، ممکن است ایجاد درد کنند. هنگامی که فیزیوتراپیست شما علت ایجاد کننده ی درد را تشخیص داد، به طراحی یک برنامه برای درمان آن خواهد پرداخت. معمولا فردی که در دچار آرتروز مفصل ران است، هفته ای ۲ تا ۳ بار به مدت ۶ تا ۱۰ هفته تحت درمان فیزیوتراپی قرار خواهد گرفت. علاوه بر تمریناتی که به همراه فیزیوتراپیست خود انجام می دهید،ضروری است که تمرینات در منزل که فیزیوتراپ مشخص میکند را نیز انجام دهید.
کاهش فشار
معمولا بهترین کار، ادامه ی فعالیت های روزمره به شکل قبلی است، ولی درنظر داشته باشید که زیاد آن ها راانجام ندهید. اگر به آرامی کار خود را پیش ببرید، می توانید روزانه مقداری به فعالیت های خود اضافه کنید.
استفاده از ارتز
انواع مختلف ارتزهای لگن و ران ، می توانند به کاهش و تسکین درد لگن و افزایش تحرک پذیری و ثبات کمک کنند.
چند توصیه
از توصیه های زیر استفاده کنیدو تغییر سبک زندگی را انجام دهید:
برای پیشگیری از درد لگن از نشستن بر روی صندلی های کوتاه خودداری کنید. چرا که این کار باعث خم شدن بیشاز حد مفصل ران شده و می تواند درد شما را افزایش دهد. از حمل اجسام سنگین بپرهیزید. هنگام خرید اگر حمل کردن سبد برای شما مشکل است، از چرخ دستی استفاده کنید. در محل کار خود، یک حالت راحت و مناسب برای نشستن انتخاب کنید. این کار باعث کاهش فشار وارد بر لگن و پیشگیری از درد لگن می شود.
از یک عصا عصا در سمت مخالف ران دردناک به منظور تسهیل راه رفتن استفاده کنید. فیزیوتراپیست یا پزشک می توانند توصیه هاییدر زمینه ی طول مناسب عصا و نحوه ی صحیح کاربرد آن به شما ارائه دهند.برای پیشگیری از درد استخوان لگن اگر اضافه وزن دارید، وزن خود را کم کنید. فعالیت هایی که طی آن ها باید روی یک پای خود بایستید را جایگزین کنید. برای مثال هنگام سوار شدن در ماشین،به جای گذاشتن هر پا به صورت جداگانه، ابتدا در گوشه ی صندلی نشسته و سپس هر دو پای خود را وارد ماشین کنید.