بررسی روش های تشخیص و درمان کیست منیسک
برای تشخیص کیست منیسک میتوان از معاینه فیزیکی و لمس یک توده که روی مسیر مفصل داخلی یا جانبی زانو قرار دارد، استفاده کرد. با استفاده از تصویربرداری مانند MRI میتوان کیست و پارگی مرتبط با آن را به طور دقیق تشخیص داد. لازم به ذکر است که این وضعیت را نباید با “کیست بیکر” اشتباه گرفت. در این مقاله از سایت دکتر امیر قنبریان متخصص درمان دیسک کمر اصفهان روش های تشخیص و درمان کیست منیسک را مورد بررسی قرار می دهیم.
کیست بیکر مجموعه ای از مایع است که بیشتر در قسمت داخلی پشت زانو جمع می شود. هنگامی که زانو به هر دلیلی متورم می شود، مایع در این فضا توسعه می یابد و احتمال موجب ایجاد کیست می شود. با انجام تست های دامنه حرکتی پزشک میتواند در خصوص آسیب دیدن و پارگی غضروف ها نظر دهد.
زمانی که برای تشخیص کیست منیسک به پزشک مراجعه میکنید، احتمالا باید به سوالات زیر پاسخ دهید:
- درد زانو
- احساس و شنیدن صدای ترکین در ناحیه زانو
- آسیب دیدن زانو
علاوه بر معاینه فیزیکی، پزشک برای تشخیص دقیقتر و شدت کیست منیسک معمولا از روش هایی همچون MRI استفاده می کند. MRI می تواند تشخیص را تایید کرده و اندازه و محل کیست را تعیین کند. سونوگرافی همچنین می تواند به تجسم کیست و هدایت آسپیراسیون جهت خالی کردن مایع درون آن کمک کند. انجام چنین آزمایشاتی اطلاعات دقیقتری در خصوص کیست و پارگی آن در اختیار پزشک قرار میدهد.
درمان های کیست منیسک
روش درمان کیست منیسک تا حد زیادی به میزان پیشرفت بیماری و شدت درد آن بستگی دارد. اگر کیست مینیسک در مراحل اولیه باشد، احتمالا استفاده از روش های یخ درمانی و استفاده از داروهای ضد التهابی برای کاهش درد کمک کننده خواهد بود. کیست ممکن است با استفاده از بی حس کننده موضعی و یک سوزن کوچک برای برداشتن محتویات کیست ها آسپیره شود. با این حال، این درمان معمولاً فقط به طور موقت مؤثر است و مایع برمی گردد. برخی از پزشکان، برای کنترل شرایط کیست منیسک، استفاده و تزریق مقدار کمی کورتیزون را پیشهاد میدهند. در برخی موارد، اگر بیماری تا حد زیادی پیشرفت کرده باشد و روش های قبلی برای کاهش درد پاسخگو نباشند، احتمال جراحی کیست منیسک به عنوان یک روش دائمی، توصیه شود.
جراحی کیست منیسک
پارگی منیسک همیشه نیازی به جراحی ندارد. اما در صورتی که به انجام جراحی نیاز باشد، معمولا از روش جراحی آرتروسکوپی زانو که عملی کم تهاجمی محسوب میشود، استفاده خواهد شد. در این روش جراح با استفاده از ابزارهای مخصوص برشهایی ایجاد میکند که با استفاده از آن مسیر برای دسترسی به کیست و درمان آن باز می شود. با درمان پارگی، کیست به خودی خود درمان میشود. در این روش، احتمال بازگشت کیست، معمولا ۰ درصد است.
زمان بازگشت به زندگی عادی بعد از جراحی کیست منیسک
اگرچه کیست های منیسک “درمان نمی شوند”، اما ممکن است با گذشت زمان، به ویژه با تغییر فعالیت، علائم آن از بین برود. در صورتی که علائم کیست منیسک ظاهر نشده باشد، هیچ دلیلی برای منع فرد جهت انجام فعالیت های طبیعی و روزانه وجود ندارد. اگر جراحی برای رفع منیسک و رفع فشار آن انجام شود، معمولا بیمار بعد از ۳ هفته قادر به انجام فعالیت های قبلی خود خواهد بود.
پیشگیری از ابتلا به کیست منیسک
به طور کلی هیچ روشی برای جلوگیری از ابتلا به کیست منیسک وجود ندارد. اما تناسب اندام و انجام صحیح حرکات ورزشی تا حد زیادی میتواند از آسیب دیدن زانو جلوگیری کند. ورزشکاران به خصوص باید از تجهیزات حفاظتی مناسب برای کنترل فشار وارد شده به زانو استفاده کنند.
مطالعه بیشتر :
اثرات کفش پاشنه بلند بر استخوان و عضلات کف پا