تأثیر بر دیسک بین مهره ای
مطالعات بسیاری کشش را جزء درمان های انتخابی دیسک های خفیف (Bulging or protrusion type ) ستون فقرات معرفی کرده اند. مکانیسم های توجیه کننده کاهش فتق، دیسک و جابجایی نوکلئوس به سمت مرکز دیسک به صورت زیر می باشد.
دکتر امیر قنبریان
دکترای پزشکی و متخصص کایروپرکتیک از آمریکا
دارای بوردهای ایالتی و ملی آمریکا NBCE
عضو انجمن علمی کایروپرکتیک کالیفرنیا CCA
آدرس: خیابان توحید میانی، ساختمان توحید میانی، طبقه ۵، داروخانه دی
تلفن: ۳۱۳۱۰۱۷۰-۰۳۱
تلفن: ۰۹۳۹۸۳۶۷۵۷۵
روز و ساعات کاری :
همه روزه بجز پنجشنبه ها و صبح یکشنبه ها
کاهش فشار داخل دیسک
بدنبال استفاده از کشش و خلاء ایجاد شده موجب به داخل کشیده شدن هسته دیسک می شود. کشش لیگامان طولی خلفی موجب برگرداندن نوکلئوس به مرکز دیسک می شود. مطالعات با استفاده از روشهای تصویر برداری نظیر CT scan، MRI و دیسکوگرافی نشان داده اند که اعمال کشش با نیروی معادل kg27-55 می تواند منجر به کاهش بیرون زدگی دیسک به محل خود و بهبود علائم بالینی ناشی از فتق دیسک های شدید که کانال نخاعی را پر کرده یا کلینیکاسیون در آنها اتفاق افتاده است نیست.
تأثیر برروی حرکت ستون فقرات
کشش تحرک سگمان های حرکتی و کل ستون فقرات را افزایش می دهد. جداسازی سطوح مفصلی به میزان mm1-2 گزارش شده است. این جداسازی بصورت گذرا صورت گرفته و پس از پایان کشش سگمان های حرکتی به وضعیت اولیه برمی گردند. کاهش درد، پاراستزی و Tingling بدنبال کشش، ناشی از جداسازی سطوح مفصلی است.
تأثیر بر استخوان
دانسیته استخوانی بر اساس قانون Wolff در جهت نیروهای وارده بر آن افزایش می یابد ولی نمی تواند منجر به بهبود علائم بیماری شود.
تأثیر بر مفاصل
Facet
نیروی لازم برای جداسازی مفاصل Facet در ناحیه کمری معادل ۵۰% وزن بدن و نیروی لازم برای جداسازی Facet های گردنی معادل ۷% وزن بدن است. این کشش می تواند موجب کمک به تغذیه غضروف مفصلی، کاهش فشار روی سطوح مفصلی، افزایش اندازۀ سوراخ بین مهره ای و کاهش فشار روی ریشه های عصبی گردد.
تأثیر روی عضلات
مطالعات EMG کاهش فعالیت و Relaxation عضلانی حین کشش را نشان می دهد.
موارد کاربرد
کاربردهای بالینی کشش ستون فقرات در
فتق دیسک گیرافتادگی ریشه عصبی اسپاسم عضلات پارااسپانیال کاهش فضای سوراخ بین مهره ای (Neural foramina) به دلیل آرتروز، تشکیل اوستئوفیت
موارد عدم کاربرد کشش
در مواردی که حرکت ممنوع است مثل شکستگی های بی ثبات (Unstable) التهاب یا آسیب حاد (مثلاً Strainهای در ۷۲ ساعت اول بعد از تروما) مفاصل پر حرکت (هایپر موبایل)