بررسی نکاتی برای جراحی ترمیم منیسک آرتروسکوپی
در این مقاله از سایت دکتر امیر قنبریان متخصص درمان دیسک کمر اصفهان نکاتی برای جراحی ترمیم منیسک آرتروسکوپی را مورد بررسی قرار می دهیم.
مدیریت ریسک
موثرترین درمان عوارض، پیشگیری از آنها است. به عنوان مثال، خطر عفونت با دادن آنتی بیوتیک قبل از جراحی کاهش می یابد و خطر لخته شدن خون با استفاده از جوراب های ضد آمبولی کاهش می یابد. در صورت بروز عفونت، تکرار آرتروسکوپی برای برداشتن بافت و بقایای عفونی، همراه با استفاده از آنتی بیوتیک ها به مدت شش هفته عموماً مؤثر است. در صورت بروز لخته های خون، رقیق کننده های خون به مدت سه ماه استفاده می شوند تا احتمال رشد یا تجزیه لخته ها و حرکت آنها به سمت ریه ها کاهش یابد.
سفتی زانو را اغلب می توان با فیزیوتراپی و بریس کنترل کرد. اما ممکن است برای بازگرداندن حرکت نیاز به آرتروسکوپی باشد. از آنجایی که اکثر عوارض در صورت شناسایی سریع می توانند به طور موثر مدیریت شوند. اگر بیماران در مورد دوره بعد از عمل سؤال یا نگرانی دارند، باید در اسرع وقت به جراح اطلاع دهند.
آماده سازی
از آنجایی که ترمیم منیسک آرتروسکوپی یک عمل غیر اورژانسی است. می توان وضعیت بیمار را برای جراحی موفقیت آمیز بهینه کرد. از آنجایی که تحرک دچار اختلال می شود. باید کسی باشد که در چند روز اول در خانه به بیمار کمک کند. هیچ عفونت فعلی نباید وجود داشته باشد. زانو نباید زخم یا خراشی داشته باشد. موهای زانو را نباید در روز جراحی یا روز قبل از جراحی اصلاح کرد. قطع یا ترک سیگار خطر عفونت و لخته شدن خون را کاهش می دهد و بهبودی را تسریع می بخشد.
برای کاهش احتمال لخته شدن خون، در پنج روز اول پس از جراحی نباید پروازهای هوایی برنامه ریزی شود. اقدامات دندانپزشکی اغلب باعث آزاد شدن باکتری ها در خون می شوند. بنابراین نباید در شش هفته اول پس از جراحی برنامه ریزی شوند اما اگر اجتناب ناپذیر باشد. استفاده از آنتی بیوتیک در حین انجام اقدامات دندانپزشکی می تواند خطر عفونت را کاهش دهند.
زمان بندی
ترمیم مینیسک در حالت بهینه در دو ماه اول پس از پارگی مینیسک انجام می شود تا بهبودی منیسک به حداکثر برسد. راه رفتن با زانویی که «قفل» است (کاملاً صاف نمی‌شود) ممکن است به منیسک آسیب بیشتری وارد کند و پارگی را غیرقابل ترمیم کند. قبل از جراحی باید از چمباتمه زدن اجتناب شود. زیرا ممکن است تکه ای از منیسک را در مفصل جابجا کرده و باعث “قفل شدن” شود.
بررسی هزینه ها
جراح باید تخمین معقولی از دستمزد جراح، هزینه بیمارستان، هزینه بیهوشی و میزان پوشش بیمه بیماران را ارائه دهد.
تیم جراحی
ترمیم منیسک آرتروسکوپی یک مهارت جراحی پیشرفته است که باید توسط جراح ارتوپد آموزش دیده در تکنیک های آرتروسکوپی انجام شود. این جراحی باید در بیمارستان یا مرکز جراحی سرپایی باشد که حجم زیادی از جراحی های آرتروسکوپی زانو در آن انجام می شود.
پیدا کردن یک جراح مجرب
جراحانی که دوره های فلوشیپ گذرانده اند، آموزش های پیشرفته بیشتری در تکنیک های آرتروسکوپی مانند ترمیم مینیسک دیده اند. این عمل بهتر است توسط یک جراح با علاقه و با تجربه در ترمیم آرتروسکوپی منیسک انجام شود.
امکانات
ترمیم منیسک آرتروسکوپی یک عمل جراحی سرپایی است که در بیمارستان یا مرکز جراحی سرپایی انجام می شود. مرکزی که حجم زیادی از جراحی‌های آرتروسکوپی زانو را انجام می‌دهد، پرستاران و درمانگران مجربی برای کمک به بهبودی بیماران دارد.
جزییات فنی
پس از تجویز داروی بی‌حسی و معاینه زانو، یک تورنیکت روی قسمت بالایی ران قرار داده می‌شود و ران در یک نگهدارنده اندام پد دار بر روی تخت محکم می‌شود. زانو و ساق پا تمیز و پوشانده می شوند و آرتروسکوپی تشخیصی انجام می شود. آرتروسکوپی تشخیصی معاینه کامل داخل مفصل با دوربینی است که به یک صفحه نمایش متصل است. قطر این ابزار تقریباً ۵ میلی متر است و از طریق سه یا چهار برش ۱ سانتی متری در اطراف زانو وارد می شود. یک برش برای جریان ورودی نرمال سالین استریل است که برای بهبود تصویر در مفصل استفاده می شود. یک بررسی سیستماتیک از زانو، وجود هرگونه مشکل را بررسی می کند. که در این صورت می توان آنها را نیز برطرف کرد. پارگی منیسک با یک قلاب (هوک) فلزی کوچک شناسایی و بررسی می شود.
اندازه، الگو، محل، ثبات و کیفیت بافت پارگی منیسک ارزیابی می‌شود و در خصوص ترمیم یا برداشتن بافت آسیب‌دیده تصمیم گیری می‌شود. برای تسریع بهبود لبه های خشن منیسک با استفاده از یک سوهان کوچک یا شیور الکتریکی آماده ترمیم می شود. اگر خون رسانی به پارگی در ابهام باشد. می توان از چندین تکنیک برای تسریع بهبودی استفاده کرد. از جمله: قرار دادن یک لخته خون در بین دو قسمت پارگی، ایجاد کانال‌های دسترسی عروقی کوچک در لبه کناری منیسک، یا ایجاد خونریزی در پوشش مفصل. سپس منیسک با یک یا چند وسیله مختلف از جمله: بخیه، چسب قابل جذب یا دستگاه ترمیم منیسک در جای خود محکم می شود. بخیه ها برای گره نیاز به برش های کوچک اضافی دارند.
بی هوش کننده
ترمیم منیسک آرتروسکوپی را می توان با بیهوشی عمومی یا نخاعی، به طور ایمن انجام داد. همچنین، بی حس کننده موضعی نیز به زانو و محل برش تزریق می شود. به بیمار توصیه می شود قبل از جراحی در مورد ترجیحات خود با متخصص بیهوشی صحبت کند.
مدت زمان عمل ترمیم آرتروسکوپی منیسک
ترمیم منیسک آرتروسکوپی معمولا بین یک تا یک و نیم ساعت طول می کشد. بسته به اینکه چه جراحی های دیگری برای درمان سایر مشکلات زانو لازم است، این زمان ممکن است کمی بیشتر یا کمتر باشد.
درد و مدیریت درد
ترمیم آرتروسکوپی منیسک عملی نسبتاً دردناک است. از آنجایی که جراحی بیشتر بر روی بافت نرم انجام می شود. نسبت به آرتروسکوپی استاندارد دردناک تر است، اما نسبت به بازسازی رباط یا روش دیگری که نیاز به سوراخ کردن استخوان دارد، درد کمتری دارد. از بی حسی موضعی در حین جراحی برای به حداقل رساندن درد استفاده می شود، اما بیماران معمولاً در سه روز اول پس از جراحی زانوی متورم و دردناک دارند.
استفاده از داروها
داروهای ضدالتهاب خوراکی طبق برنامه بخ صورت خوراکی مصرف می شوند و داروی مسکن نیز در صورت نیاز به صورت خوراکی مصرف می شوند. بیماران به طور متوسط ۲ تا ۵ روز پس از جراحی به داروهای مسکن نیاز دارند.
اثربخشی داروها
ترکیبی از داروهای مسکن و ضدالتهاب باعث تسکین موثر درد با حداقل عوارض جانبی می شود. کنترل خوب درد، تعادلی بین اثربخشی و عوارض جانبی تعریف می شود. از آنجایی که تمام داروهای ضد درد مخدر می توانند باعث تهوع و یبوست شوند. نوشیدن مایعات زیاد و مصرف نرم کننده مدفوع بعد از جراحی می تواند این مشکلات را کاهش دهد.
عوارض جانبی مهم
داروهای مسکن مخدر می توانند باعث خواب آلودگی، کندی تنفس، مشکل در تخلیه مثانه و روده، حالت تهوع، استفراغ و واکنش های آلرژیک شوند. بیمارانی که در گذشته داروهای مخدر یا الکل قابل توجهی مصرف کرده اند ممکن است متوجه شوند که دوزهای معمول داروهای ضد درد برای آنها کمتر موثر هستند. برای برخی بیماران، ایجاد تعادل بین فواید و عوارض جانبی داروهای مسکن چالش برانگیز است. اگر بیماران قبلاً با داروهای ضد درد یا کنترل درد مشکلاتی داشته اند، باید جراح خود را مطلع کنند.
بستری شدن در بیمارستان
ترمیم منیسک آرتروسکوپی یک روش سرپایی است. پس از جراحی، بیمار یک تا دو ساعت را در اتاق ریکاوری سپری می کند و به همراه یکی از دوستان یا اعضای خانواده به خانه مرخص می شود.
ترخیص از بیمارستان
پس از ترمیم آرتروسکوپی منیسک ، بیمار معمولا از یک کرایوکاف و یک زانوبند استفاده می کند. کرایوکاف یک دستگاه کمپرس سرد است که از یک کاف در دور زانو و یک کلمن برای یخ و آب تشکیل شده است. با استفاده از نیروی جاذبه برای تخلیه و پر کردن کاف، می توان زانو را خنک نگه داشت تا تورم به حداقل برسد و درد کاهش یابد. بریس پا را صاف نگه می دارد.
بسته به الگوی پارگی، تحمل وزن کامل بر روی بریس ممکن است بلافاصله پس از جراحی مجاز باشد. بالا نگه داشتن اندام در دو روز اول پس از جراحی در هنگام نشستن به حداقل رساندن تورم کمک می کند و در واقع بهبودی را تسریع می کند. در این مدت حرکت مچ پا به بالا و پایین برای بهبود جریان خون در پا توصیه می شود. نکات خاص بعد از عمل در زمان ترخیص بررسی اعلام می شوند.
نیاز به کمک در دوران نقاهت
حتی اگر بیماران پس از ترمیم منیسک آرتروسکوپی به خانه بروند. در چند روز اول پس از جراحی به برخی کمک‌ها نیاز خواهد داشت. رانندگی تا زمانی که بیمار از داروهای مسکن مخدر استفاده می کند، توصیه نمی شود.
مطالعه بیشتر :
بررسی روشهای تشخیص و درمان نقرس