بررسی روش های درمان شکستگی مهره کمر
درمان شکستگی‌های ستون فقرات سینه‌ای و کمری به موارد زیر بستگی دارد:
- سایر آسیب‌ها و درمان‌های هر کدام
- نوع شکستگی
- وجود آسیب عصبی
پزشک پس از تثبیت آسیب‌های تهدید کننده زندگی مصدوم، شکستگی ستون فقرات را ارزیابی کرده و در مورد انجام عمل جراحی تصمیم‌گیری می‌کند.
درمان نوع شکستگی خمیدگی
درمان غیر جراحی: بیشتر شکستگی‌های خمیدگی از جمله شکستگی‌های انفجاری و شکستگی فشاری بر اثر پوکی استخوان با بستن کمربند طبی به مدت ۶ تا ۱۲ هفته قابل درمان است. اکثر بیماران با افزایش فعالیت بدنی و انجام تمرینات توانبخشی، می‌توانند از مشکلات پس از آسیب‌دیدگی پیشگیری کنند.
درمان جراحی:
عموما جراحی برای شکستگی‌های انفجاری ناپایداری لازم است که:
- خردشدگی استخوان یا شکستگی‌های چند قطعه‌ای
- به علت خُردشدگی مهره ارتفاع آن خیلی کم شود
- خمیدگی بیش از حد جلو یا مهره‌ها در محل شکستگی خیلی زاویه‌دار شوند
- آسیب عصبی شدید به دلیل فشار به قسمت‌هایی از مهره یا طناب‌های نخاع
- آسیب به رباط که باعث ناپایداری ستون فقرات می‌شود
این شکستگی‌ها باید با عمل جراحی برای رفع فشار کانال نخاع (در صورت آسیب عصبی) و تثبیت شکستگی درمان شوند. به جراحی که از آن برای کاهش فشار بر روی ریشه‌های عصبی که از ستون مهره خارج شده‌اند استفاده می‌شود، «لامینکتومی» گفته می‌شود. در این نوع جراحی، پزشکی قوس استخوانی که قسمت پشتی کانال ستون فقرات (لامینا) را تشکیل می‌دهد، همراه با هر استخوان دیگری که به نخاع فشار می‌آورد را بر می‌دارد تا فشار کمتری به آن وارد شود. لامینکتومی با به وجود آوردن فضای اضافی برای نخاع یا اعصاب، فشار بر نخاع را کاهش می‌دهد.
برای انجام لامینکتومی، پزشک با یک برشِ کوچک به پهلو یا کمر به ستون فقرات بیمار دسترسی پیدا می‌کند. بعد از انجام لامینکتومی، پزشک استخوان آسیب‌دیده را به وسیله پیچ و پلاک بی‌حرکت نگه می‌دارد.
درمان نوع شکستگی دررفتگی
درمان شکستگی‌های دررفتگی به موارد زیر بستگی دارد:
محل آسیب‌دیدگی ستون فقرات
امکان جان انداختن دوباره استخوان‌ها با استفاده از کمربند طبی یا گچ
درمان غیر جراحی: شکستگی‌های دررفتگی که تنها در بدنه مهره رخ داده باشند، عموما بدون جراحی قابل درمان هستند. بیمار پس از این شکستگی‌ها باید تحت نظارت بوده و به مدت ۱۲ هفته از کمربند طبی یا گچ استفاده کند.
درمان جراحی: در صورت آسیب به رباط‌های خلفی (پشت) ستون فقرات، نیاز به جراحی است. علاوه بر این، چنانچه شکستگی در ناحیه دیسک ستون فقرات رخ داده باشد، باید جراحی برای تثبیت شکستگی انجام گیرد.
درمان نوع شکستگی چرخشی
درمان غیر جراحی:
شکستگی‌های زائده عرضی مهره با افزایش تدریجی حرکت و با یا بدون کمربند طبی، بر اساس میزان راحتی بیمار درمان می‌شوند.
درمان جراحی:
شکستگی‌های دررفتگی ستون فقرات سینه‌ای و کمری در اثر برخورد بسیار شدید به وجود می‌آیند. این نوع شکستگی‌ها می‌توانند بسیار ناپایدار بوده و در اغلب موارد نیز منجر به آسیب نخاعی شوند. این شکستگی‌ها برای تثبیت نیاز به عمل جراحی دارند. عمل جراحی برخی اوقات به دلیل سایر صدمات تهدید کننده زندگی به تعویق می‌افتد.
جراحی شکستگی ستون فقرات
اهداف نهایی جراحی شامل موارد زیر می‌شود:
- جا انداختن استخوان (برگرداندن استخوان‌ها به حالت اول خود)
- تثبیت شکستگی
- کاهش فشار وارد بر نخاع و اعصاب
- بازگرداندن زودهنگام دامنه حرکتی
بسته به نوع شکستگی، پزشک ممکن است این عمل جراحی را به روش قدامی (جلویی)، جانبی (کناری) و (پشتی) و یا ترکیبی از هر سه روش انجام دهد. در عمل جراحی ستون فقرات وسایل تخصصی مختلفی به کار می‌رود که شامل پیچ و پلاک، میله و محفظه تثبیت‌کننده ستون فقرات می‌شود.
عوارض شکستگی مهره کمر
عوارض ناشی از شکستگی ستون مهره سینه‌ای و کمری نیز عبارتند از:
- لخته شدن خون در لگن و پا که ممکن است به علت مدت طولانی استراحت در رختخواب یا عدم تحرک به وجود بیاید
- آمبولی ریه، لخته خونی که از محل اولیه جدا شده و پس از عبور از شریان‌ها وارد عروق ریه می‌شود
- ذات‌الریه
- زخم فشاری (زخم بستر)
جراحی ستون فقرات عوارض خاص دیگری نیز دارد که عبارتند از:
- خونریزی
- عفونت
- نشت مایع مغزی نخاعی
- عوارض وسیله (مانند شکستن یا در رفتن پیچ و پلاک)
- عدمِ جوش‌خوردگی استخوان‌ها
- سوءزخم
پزشک عموما در مورد این عوارض با بیمار صحبت می‌کند و اقدامات ضروری را برای پیشگیری از این عوارض احتمالی انجام می‌دهد. این اقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان زودهنگام
- روش‌های مکانیکی (مانند استفاده از جوراب‌های فشرده‌ساز) و تجویز داروهایی برای جلوگیری از لخته شدن خون
- استفاده از عمل جراحی مناسب
- برنامه‌های بعد از عمل جراحی
سخن پایانی
صرف‌نظر از اینکه پزشک از درمان جراحی یا غیر جراحی استفاده کند، بیمار پس از شکستگی به یک دوره توانبخشی نیاز دارد.
اهداف توانبخشی نیز عبارتند از:
- کاهش درد
- بازگرداندن دامنه حرکتی
- حتی‌الامکان بازگرداندن بیمار به وضعیت پیش از صدمه‌دیدگی
- پزشک همچنین ممکن است برای دستیابی به این اهداف فیزیوتراپی را به بیمار توصیه کند.
چنانچه شکستگی ستون فقرات بر اثر پوکی استخوان به وجود آمده باشد، فرد به‌صورت فزاینده‌ای در معرض خطر شکستگی‌های بیشتر است. پزشک در طول درمان و دوره توانبخشی ممکن است درمان‌های دارویی و غیر دارویی را برای پوکی استخوان به بیمار توصیه کند.
در برخی موارد، ممکن است مواردی موجب تعویق یا دشواری در توانبخشی و بهبودی بیمار شود که عبارتند از عدم جا افتادگی مناسب، آسیب عصبی و تغییر شکل تدریجی ستون فقرات.
اینستاگرام دکتر امیر قنبریان متخصص کایروپرکتیک و درمان دیسک کمر اصفهان
مطالب پیشنهادی:
علت و علائم شکستگی مهره‌های کمر